درود برهمگی
تابستان سال 2015 با اتومبیل از تورنتو تا ونکوور رانندگی کردم . مسافتی طولاتی و نزدیک به 4500 کیلومتر (5 برابر فاصله تهران مشهد) در جاده
ای زیبا ، اما کمی خطرناک و نا آشنا! نمایی از جاده را اینجا ببینید این مسیر از 5 استان انتاریو، منیتوبا، ساسکوچوان، آلبرتا و
برتیش کلمبیا در کشور پهناور کانادا عبور میکند و یک دنیا تجربه جالب و لذت بخش
همراه دارد.
همانطور که رانندگی در شهرهای کانادا با رانندگی در شهرهای ایران
متفاوت است رانندگی برون شهری هم فرق دارد . اولا که هر لحظه اراده کنیم نمیتوانیم
کنار جاده توقف کنیم چون جاده فقط برای رانندگی است نه برای تعویض لاستیک یا
تعویض روغن یا عکاسی از مناظر و غیره و اصلا عرض شانه خاکی جاده به اندازه یک ماشین
نیست و فقط بین راه یک سری مکان هایی که معمولا با فاصله 30کیلومتری از هم قرار
دارند برای قضای حاجت در نظر گرفته شده است :) حتی برای دور انداختن آشغال باید
صبر کنیم تا به محل مشخصی برسیم و کسی هم از شیشه ماشین چیزی به بیرون پرتاب نمی کند.
دوم اینکه تابلوها به کرات تکرار نمیشوند و اگر یک مسیر را از دست بدهیم معلوم
نیست از کدام نا کجا اباد سر دربیاریم و البته جی پی اس را هم نمیتوان از تورنتو
تا ونکوور و در یک مرحله تنظیم کرد. حتی نقشه گوگل هم شما را از تورنتو به ونکوور
از مسیری که تماما در داخل کانادا باشد راهنمایی نمیکند! و بالاخره اینکه کسی را
کنار جاده پیدا نمیکنیم که به ما کمک کند یا ادرس جایی را از او بپرسیم !!! پس 100
درصد باید به خودمان متکی باشیم! بنابراین رانندگی برون شهری در جاده های کانادا
همراه با استرس و نیاز به تمرکز بالایی دارد و هر اشتباهی ممکن است فاجعه آفرین
شود. بهمین دلیل علیرغم اینکه ایرانی ها عموما رانندگی خوبی دارند اما این چند
نکته هم شاید برای دوستانی که تجربه سفر در چنین مسیر طولانی را ندارند خالی از
لطف نباشد. لینک تعدادی از عکس ها را هم آخر این مطلب برای دوستان به اشتراک
گذاشته ام . اما اگر در نظر دارید در این مسیر پر خطر، اما هیجان انگیز رانندگی کنید
حتما به نکات ایمنی زیر دقت نمایید:
1- فقط 30
درصد جاده به صورت دو بانده بوده و 70 درصد جاده یک بانده است.
2- لاستیک ها حتما نو باشند و بهتر است یک سرویس کامل ( روغن و
لنت و ......) قبل از سفر انجام بدهیم و اشتراک CAA (سرویس سیار
تعمیرات خودرو در کانادا) داشته و به اتومبیل خود اطمنیان کامل داشته باشیم. در طول مسیر در بعضی قسمت ها حتی تلفن همراه هم کار نمیکند و یک جاهایی فقط باید از تلفن
های مخصوص کنار جاده استفاده کنیم.
3- نقشه مسیر را داشته باشیم و حتما اطلاعاتی در مورد شهرهای بین راه
از قبل تهیه کنیم. نقشه مسیر را اینجا ببینید. من روزی 700 تا 800 کیلومتر رانندگی میکردم ولی
بیشتر طول مسیر محدودیت 90 کیلومتر در ساعت داشت البته جاهایی که مسیر
کاملا کفه و جاده هم دو بانده بود حداکثر سرعت 110 کیلومتر برساعت بود. اما در ماه
جون و فصل تابستان هم شرایط جوی زیاد مساعدی برای سرعت بالا وجود نداشت!
4- شب ها جاده خیلی خطرناک است و گوزن، آهو و خرس از عرض جاده عبور
میکنند. از انتاریو که خارج میشویم نام جاده تا ونکوور یعنی در 4 استان (HWY 1) میباشد.
5- در بخش های از مسیر در فواصل طولانی هیچ آبادی، غذا و بنزین نیست ... پس باک
بنزین نباید از نصف کمتر بشود. در بین راه در مسیر بیش از 700 کیلومتری بین تاندر
بی در انتاریو به وینپگ در منیتوبا فقط یک شهر کوچک بود با حس و حال دلیجان در
مسیر راه اصفهان به تهران که همه اتوبوس ها و کامیون ها توقف میکنند با همان لامپ
های مهتابی رنگی ! البته بدون سوهان فروشی و به جای نماز خانه هم یک کازینوی بزرگ
و مجلل پذیرای مسافرین بین راهی بود!
6- هرگز در این مسیر تنها سفر نکنید! شب ها در استان های مرکزی
که کوه نیست فقط شمایید، جاده و ستاره ها از افق تا بی نهایت و البته بسیار هیجان
انگیز است ! سعی کنید آهنگ غوغای ستارگان را گوش کنید من
بدلیل نا آشنا بودن با جاده 2 شب محبور شدم برای رسیدن به اولین آبادی که بتوانم با
امنیت توقف داشته باشم چند ساعت بعد از غروب آفتاب رانندگی کنم. البته از ساعت 5
صبح هم بیدار شده بودم و از خستگی به سختی میتوانستم خط وسط جاده را تشخیص بدهم.
جاده هم در استان های مرکزی شرایط خوبی ندارد .... تنها کاری که به ذهنم رسید این
بود که با حفظ فاصله در پناه یکی از ماشین های سنگین توی جاده رانندگی کنم تا به
یک آبادی برسم. اینترنت هم که در آن دشت های پهناور نبود که چک کنم که اصلا در کجا
هستم! نام های عجیب و غریب روی تابلوها هم که زیاد برای کسی که با منطقه آشنا
نیست فایده ای ندارد! پس باید آنقدر به این آهنگ گوش میدادم تا به جایی
برسم.... بیشتر آبادی ها هم جاده فرعی میخورد و من نمیخواستم توی جاده های فرعی بیافتم زیرا اگر پنجر میکردم یا ماشین خراب میشد در آن شرایط خطرناک و با حضور حیوانات عزیز کمی خطرناک بود! این آهنگ 'باور نکن تنهایت را' از محمد اصفهانی را هم گاهی در نا آمیدی گوش میدادم!
7- تریلرهای Long
combination(یک تریلر یکی با دوتا
تریلر دیگر را میکشد!) خیلی زیاد هستند و سبقت گرفتن از آنها توی جاده یک بانده و
البته نا آشنا سخت است. بطور کلی ازتورنتو تا کلگری ماشین سبک توی جاده فوق
العاده کم است و کمتر کسی برای تفریح از تورنتو به کلگری سفر میکند، مگر
اینکه قصد نقل مکان داشته باشد که آن هم یوهال رنت میکند. من یکی دو مورد از
خانواده هایی که نقل مکان میکردند را دیدم. لینک عکس این تریلر ها را اینجا ببنید.
8- جاده از تورنتو تا کلگری هیج جاذبه تفریحی خاصی ندارد اما
از کلگری تا ونکوور فوق العادست حتی از جاده چالوس و هراز هم از جهاتی زیباتر است
چون در میان رشته کوه راکی رانندگی میکنید. اما خطر سقوط سنگ ریزه و شکستن شیشه
جلو زیاد است. که البته لطف سنگ ریزه ها شامل شیشه جلوی ماشین من هم شد!
9- فقط در فصل تابستان در این مسیر رانندگی کنید اما آمادگی باران های سیل آسا در دشت های سرسبز منیتوبا را داشته باشید. این دشت ها سرتاسر زیر کشت گندم ، جو، جوصحرایی، آفتاب گردان و پنبه است و زیبایی خاصی دارد. برای دیدن عکس هایی از این دشت ها اینجا کلیک کنید .
9- فقط در فصل تابستان در این مسیر رانندگی کنید اما آمادگی باران های سیل آسا در دشت های سرسبز منیتوبا را داشته باشید. این دشت ها سرتاسر زیر کشت گندم ، جو، جوصحرایی، آفتاب گردان و پنبه است و زیبایی خاصی دارد. برای دیدن عکس هایی از این دشت ها اینجا کلیک کنید .
10- در مسیر از تورنتو تا کلگری بین راه هرگز آهنگ سنتی یا گوگوش و
داریوش گوش نکنید! ( غم غربت آدمو میگیره توی اون جاده ) به جای آن موزیک هاوس گوش
کنید. اما از کلگری تا ونکوور گوگوش و داریوش شما را به یاد خاطرات دوران قبل از مهاجرت می اندارد!
11- در بنف یک توقف 2 روزه داشته باشید و از دریاچه مورین (Moraine Lake) در پارک ملی بنف که یکی
از زیباترین مکانها در غرب کانادا است دیدن کنید. این دریاچه یخچالی زیبا با رنگ
سبزمایل به آبی خود توسط کوهها در آلبرتا احاطه شده است. این دریاچه در دره ده
قله در ارتفاع ۱۸۸۵ متری واقع شده است. مسیر Rockpile با گردشگرانی که
عکسهای بیساری را در انتهای آن میگیرند، محبوب است. در یک زمان این دریاچه
آلپاین در روی اسکناس ۲۰ دلاری کانادا نمایان بود، که به
این دلیل این محل نام مستعار منظره بیست دلاری را برای خود کسب کرد. دیگر مسیرهای
پیاده روی چشماندازهای دیدنی و جذاب از دریاچه را فراهم میآورند. من فرصت بازدید
از این دریاچه را نداشتم . زیبایی بنف تقریبا مسحور کننده است از قبل هتل رزرو
کنید و استراحت کنید. تلکابین بنف که به آنBanff
Gondola میگویند را
حتما بببنید. توی خود شهر هتل ها گران است اما یک کم از شهر فاصله بگیرید قیمت ها مناسب تر است. برای دیدن نقاط جاذبه بنف اینجا کلیک کنید.
12- وقتی چند سال در تورنتو کوه ندیده باشیم از کلگری که عبور میکنیم و رشته کوه راکی را میبینم با اون جاده زیبا شاید کمی هیجان زده شویم و البته نباید بیشتر از 90 کیلومتر سرعت
داشته باشیم که با اون جاده و مویسقی و رشته کوه راکی در تضاد است و قانون
منع محدودیت سرعت باید برای اون منطقه اجرا شود!!! پس اگر حس کردید انرژی زیادی
دارید روی پدال گار فشار نیاورید یک جا بایستید تا حالتان بهتر شود پلیس آلبرتا با
کسی در مورد سرعت شوخی ندارد و ماشینتان را توقیف میکنند ... در ضمن در آلبرتا
ماشین ها فقط پلاک عقب داشتند! پلاک جلو کسی نداشت ! و من دلیل آترا هنوز نمیدانم. اگرچه من اصلا وقت نداشتم توی
شهر کلگری توقف کنم ولی در مسیری های وی 1 از داحل شهر گذشتم و خیلی برام جالب
بود که بالاخره کلگری را هم دیدم بخصوص دانشگاه کلگری ساختمان زیبایی داشت. چه حیف
که استان آلبرتا به خاطر شرایط نفت آسیب زیادی دیده است . استان آلبرتا استان
ثروتمندی بوده است و این موضوع وقتی وارد استان آلبرتا میشویم با تغییر کیفیت
جاده ها و استراحت گاههای بین راهی برای مسافرین بسیار مشهود است.
14- برای مسیر کلگری تا
بنف این کلیپ را ببنید
15 - از
استان انتاریو که خارج میشویم تیم هورتون و استارباکس و .. کمتر دیده میشود. در طول مسیر جند تا تیم هورتون دیدم! ولی رستوران ها و قهو خانه های زیادی وجود
دارد. ساب وی هم که حتی وسط ناکجاآباد شعبه داشت!
16 -
شهرهای بین راه اصلا با شهرهای بزرگ کانادا قابل مقایسه نیستند! بهتر است در این
باره چیزی برایتان ننویسم !!!
17- به
نظر من فقط رانندگی بین ونکوور و کلگری ارزش تجربه دوم را دارد ! اما کل مسیر را
به کسی توصیه نمیکنم مگر اینکه خیلی اهل هیجان و یا علاقمند به حیات وحش کانادا
باشید! زیرا مسیر تورنتو - کلگری بیشتر برای حمل بار استفاده میشود و سفرهای
افراد محلی. پس اگر قصد تفریح دارید شاید بهتر باشد با هواپیما به ونکوور سفر
کنید، ماشین رنت کنید به کلگری و بنف و .... سفر کنید دوباره با هواپیما از ونکوور به تورنتو یا مونترال برگردید. بین بنف و ونکوور هم جاهای دیدنی زیادی هست.
18- در مسیر 4500 کیلومتری یک بار هم با پلیس یا ایست بازرسی برای کنترل مدارک ماشین یا
گواهینامه مواجه نشدم که خیلی برام جالب بود. ( البته کنترل پلیس و سرعت "شدیدا" محسوس بود)
19 - هرگز از باربند برزنتی استفاده نکنید صدای باد در سرعت بالا آزار دهنده است و مضاف بر این امنیت کافی برای سفرهای طولانی ندارد و مهم تر اینکه نمیتوانید با ارتقاء زیاد
وارد پارکینگ سر پوشیده هتل ها بشوید که این مهمترین نکته است و باز و بسته کردن
کردن آن هم کار آسانی نیست! در طول راه با باران خیس میشود و مقدار زیادی حشره به
قست جلوی باربند برخورد کرده و به آن میجسبد، بهتر است از باربندهای Roof Box استفاده
کنید.
20 – در
طول مسیر در دشت های منیتوبا وزش باد خیلی شدید است من خیلی وقت ها فکر میکردم
باربندم به زودی از سقف ماشین جدا خواهد شد . در این دشت ها یک تریلر را دیدم که وآژگون شد و جاده بسته شد
خوشبختانه جاده 2 بانده بود و اون از طرف مقابل می آمد! گاهی باران آنقدر شدید بود
که از ترس توقف میکردم تا رگبار تمام شود! شرایط هوا هر لحظه تغییر میکرد گاهی ابری، گاهی آفتابی و گاهی طوفانی همراه با بارش شدید بود!
21 -
دوچرخه را هم فراموش کنید! به آن آسانی هم نیست! حتی دوچرخه را هم باید قفل میکردم
به شاسی ماشین که در توقف های شبانه و در مناطق ناامن دزیده نشود.
22 -یک خاطره جالب مسئله Time Zone است،
همانطوریکه میدانیم 3 ساعت اختلاف ساعت بین شرق و غرب کانادا وجود دارد. در مسیر
در یکی 2 نقطه تابلو هایی این تغییر منطقه زمانی را نشان میدهند که خیلی جالب بود
و تاریک و روشن بودن دو بخش از جاده در هنگام طلوع آفتاب ودر یک لحظه خیلی هیجان
انگیز بود و تجربه عجیبی بود یعنی اینکه میتوانستیم با دور زدن در جاده و برگشت از
شب به روز بر گردیم و بالعکس !
23
-کیفیت آسفالت و جاده در آلبرتا و برتیش کلمیبا عالی و تا حدی هم در انتاریو خوب
بود در استان های مرکزی افتضاح بود. مسیر بنف تا ونکوور و در گذر از رشته کوه راکی
جاده در بسیاری از قسمت ها شیب بسیار تندی داشت و ساخت مسیر های فرار برای ماشین های
سنگین که ممکن بود ترمز ببرند به جاده امنیت داده بود.
24 -این
جاده شاهرگ ارتباطی شرق به غرب کانادا است و بخش هایی از آن دائما در حال بازسازی
و تعمیرات و نگهداری است بخصوص پل ها به دلیل بارندگی های زیاد و این موضوع باعث ترافیک میشود.
25 -
وقتی بعد از یک هفته به ونکوور رسیدم آنقدر خسته شدم که دیگر هرگز به تورنتو باز نگشتم! طبیعت
استان بریتش کلمبیا زیبایی منحصر به فردی دارد اما نباید در
مورد نقل مکان به ونکوور از تورنتو و مونترال زیاد عجله کرد که از ریسک بسیار بالایی
برخوردار است اول باید کار پیدا کرد و در مورد تفاوت های ونکوور با مونتریال و تورنتو تحقیق کرد زیرا بدون تحصیلات کانادایی و تجربه کاری و
البته "خوش شانسی" تقریبا گرفتن کار خوب خوب و تخصصی خیلی سخت است اما اما غیر ممکن نیست ...
عکس های این سفر را اینجا ببنید.